əcələ

<ər.>

1. is. Tələsmə, bir işi teztələsik görməyə çalışma, səbirsizlik göstərmə. Əcələ etmək – tələsmək. Arıq atlı konka stansiyaya yaxınlaşmışdı, o minmək üçün əcələ edərkən ağır bir qol çiynindən yapışdı. A. Ş.. <Səfərəli:> Rica edirəm, əcələ ediniz. H. N..

2. zərf və sif. Tələsik, cəld, tez-tələsik. . . Bir paramız əcələ bir dəstə sazlayıb qışqırırıq. C. M.. <Roza:> Neçin? Əcələ bir işinizmi var? H. C.. Əcələ ilə – tələsik, sürətlə, tez, cəld. <Gülçöhrə:> Görürsən, mənim başıma nə işlər gətirirlər?. . Mümkün var isə, gəl tez qaçaq (əcələ ilə dartınır). Ü. H.. Xidmətçilər əcələ ilə o tərəf-bu tərəfə hərəkət edirdilər. M. İ..